Bodajże praktycznie w każde lato tata mówi, że nie ma odpowiednich butów. Adidasów nie założy, bo noga się nagrzewa, a tenisówki są niewygodne. Jego marudzenia działa już pewnie wszystkim nieźle na nerwy.
Jeszcze w poprzednim roku postanowił kupić sobie sandały. Naturalnie jego duma nie pozwoliła mu poprosić kogoś o wsparcie. Ostatecznie on wie wszystko najlepiej i nikogo nie potrzebuje. W efekcie znalazły się one w szafie już po paru dniach i do dziś leżą tam nietknięte. Zamsz chyba nie spełnił swojej roli. Noga cały czas mu się w nich pociła i co więcej ślizgała. Nie dziwię się, że resztę lata przechodził w klapkach. Od początku przekonywałam go, że ma z decyzją poczekać na nas. Nie żeby posłuchał swojej córki. Szczęśliwie w tym roku nie popełnił tego samego błędu i nawet sam zgłosił się z prośbą byśmy pojechali z nim do sklepu. Natychmiast nasz wybór padł na galerię handlową i
sandały turystyczne. Cena jest dosyć duża, ale jaki komfort noszenia! Doskonale nadają się na skwar i wycieczki. Obecnie tata nigdzie się bez nich nie rusza. Dobrze, że nie jest typowym Polakiem i nie zakłada do nich skarpetek. Niekiedy męska pycha mnie przeraża. Chyba przenigdy do końca nie zrozumiem ich sposobu myślenia. Dobrze jednak, że uczą się na swoich błędach. tags: turystyka, sprzęt turystyczny, obuwie turystyczne, sandały, obuwie
